قصيدة
مقدرشى
على شيل
الزكيبة
الود عليش
الاعور
مقدرشى
على شيل
الزكيبة
جرى عريان
وقال ده
حموله رهيبة
***
ساب الزكيبة
الود عليش
الاعور
لبس المداس
واتبختر
وقعد
على البسطة
يتأمر
***
فى لبس
الجلبية
الود عليش
الاعور
عاش
الرواية
واول البلد
على الكوبرى
رفع الراية
***
رميت جريدك
فى بيتك
والسقف مزين
ببوص
وقلت الشتا
يجيلك
مش زى
السنادى
خلبوص
***
قلبى انكوى
لما شوفتك
فى الوحل
بين الدبان
يومها واللهى
ماعفتك
ولا قلت
عليك غلبان
***
رجع دماغك
على الوتد
ينقسم نصين
اللى يلمحه
الخاطر
مش لازم
تشوفه
العين
***
الاسد عمره
ما ينأكل
من الحيوانات
الضوارى
كل لما
يشوفوا
طلعته
يندسوا
بين البرارى
زى الافاعى
***
احنا اللى
لقينا فى الزمن
قلواح
لا رضينا
نشيلوا
ولا سبناه
بين التراب
يرتاح
***
مش خابر
ليه
جابونا
ربطت همك
فى مخول
وقالوا عمرك
ماتتحول
قلت شربونا
***
الذل ليه
طعم ماسخ
ماينفع قوى
مع الحكايا
والظلم
فى الغبن
راسخ
مايعرف
النهاية
***
جرجير زرعوه
فى غيطهم
النسوان
قالوا
عشرونا
بعدما فات
الحصاد
النسوان
لطموا
وقالوا
خليوا بينا
وعشمونا
***
فى سوق
التلات
المعيز
جنب
الجماميس
والجمال
مكر النفوس
عفصان
لا يتهدى
ولا يشترى
بالمال
مَحْمُودُ الْعِيَاطِ
دِيوَانُ
فِى رِثَاء
ابُوسُعاد