قصيدة
بعدك شو
شبورة
بعدك
شط
لبحر النار
مافيه
اسوار
بس عمر مرتاب
مغمور
صفر العذاب
الشط
فيه سلسلة
بعدك شو
فى المد
زلزلة
فوق الرمال
قصوره
صلصلة
شبورة
فى الصبح
وضباب
حزن
مش محظور
فى الغربة
الشوق
متعاب
ومش متعاب
والبواخر
متقنطره
ع الباب
شو الهجر
عم تفترى
الدكترة
كم عجز
فى طبة
الريح
نتورت الرباب
زهل
فى لبه
بعدك صحرا
رمالها
عم تنتهى
لكن مابتنتهى
دا مرار
غمر
فى الكتاب
والصبر
تاه
من سربه
محمود العياط
من ديوان
الغزلان
تنام
وهى واقفة