قصيدة حين الفتنة

قصيدة
حين الفتنة

الفتن
قطع من الليل
مظلمة
فى دجاها
سود لائف
سحاب
فيها من الشرور
اللفائفى
العبادة
حين الفتنة
بحر مداد
من هجرة كلها سفائق
من شفائف
إن الفتنة
تهرول بين
الديار
ولها صهيل
الصؤل
وإن كانت
كلها احساس
وغبار
من الحجج
والبهتان
من دأل
أسوء الأجناس
من يروى
فى الفتن
حصاده هشيم
فى رياح الإلتباس
حين الفتنة
يحطم السيف
ولا يغمد
فى قلب
الخلائق
فى اى البقاع
او يدق
حده بحجر
ليكون
من الفتات
و الدقائق
دون فتك
او خزاع
عدمت نعل
الإِيفاك
فى الخروج
وان كان لك
هندام
فليبله
ويمسه فى الحرائق
قبل المضى
فى الضياع
الماكث فى بيته
خير من الساعى
بين الطوائف
من كان
له مصلحة
فليلحق بها
ويمد لأمره
المساعى
و لا يعبأ
بما ملئت به
الصحائف
من مات
فى الفتنة
فى اى الصفين
بات فى لحده
واجف
من حائف
محمود العياط
من ديوان
فى خطو صبية