قصيدة
الى شاعرة
كلماتك الحلوة مثلك
قد حملت
مشاعرى وهودج
من نفسى وانفاسى
قد حملت
نفسك وانفاسك
مرت
على كل احاسيسى
صفعت القلب وقبلتة
القتة وادمتة
اماتتة واحيتة
اذاقتة من مر
الكأس
قلبى صار اشلاءا
تنضب
حبرا
فوق كراريسى
امسيت تكتبين
عن الهوى
ما حن فى الفؤاد
واظهره النوى
فى وحشة
البعاد القاسى
الروح تهوى
افكارك
وموسيقاك
سيفونية تمزق
فى الجوى
واشعارك ناسى
عربت فى ممالكى
واستباحت
عزل حراسى
وعند شطريك
اقمت بلادى
زورقى ماعاد
تاة فى بحورك
الموج الهائج
فى عينك
والوجد الخالد
فى ثغرك
والود
الهادر من
قلبك
والعشق النابض
فى وجهك
اثار كل احساسى
الحنان الساكن
فى عمرك عمرى
والحنين الماكن
من قربك قربى
والمكن الكامن
فى بيتك بيتى
اسكن فية
وشى دواوينك
ميراسى
محمود العياط
ديوان
تضليل المتمرد
بتفضيل إختيارة
الاسوء