قصيدة
افتراس
الغربة
كل الامانى
تابى ان تلقانا
تاهت قوافلها
فى المرتجى
وفى جزيرة
سليانا
كم من
الاوراق
جرحى
وبعض
اشجارا
هوت
فى كف
ادغانا
لان فى غربتى
اعصار
فيه المزدرى
البيد هنا
تنتظر بعض
مزانا
ترنو
وتدوم
على الثبى
تتمنى ان
تسقط فيها
دجانا
او تسمع اى
شيء
من الصدى
انى فى
قلب البحار
راكبا
سفنا
وبعض المحار
قد صغا
ترجو
مثلى
موانى
بلا غبنا
ولا تكون
باهته
كالسها
ان النوى
سواحله
هضبات
آسى
وحزنا
وشوق
للعودة
يرفرف
ثم يعود
من المنتهى
مَحْمُود الْعَياطِ
ديوان
الخبثاء
يطعنون أنفسهم
من الظهر