قصيدة
جزيرة حبها
قلبى لما
راح
فى الحب
ارتجى
برد و دفا
فى ربيع
الشتا
ما كان
يعرف
ان فى الحب
صيف جاى
كله جفا
يعدى
على اللى حوليه
من العاشقين
ويرمى سهامه
فى الحشى
بعد الحب
اللى بان
من جزيرة حبها
كان القلب
غرقان
فى بحر
عشقها
المركب
وجواه الخوف
قال الطريق
مفتوح
لكن المجداف
كسرة الف
فارس
كانوا
عايزين
عشها
ده مية
ولا بركة
دم
مسفوحه
من قلبها
ما يعرف
قلبى فيها
العوم
ليصل
لجزيرة
فيها البلابل
هيمانه
فوق
شجر الدوم
قلبى
محزون
من يوم
ماشاف
ضحكها
سهران
فوق
الغيوم
النجوم
ظمىء
لحبه
نوم
اة
قلبى نادت
عليه
الحور
امرح
الصبح
راجع
مش حزين
لا يخاف
من زأر
حوت
ولا مسه
انين
بيبان
البحور
كسرتها
الموج
يمكن ساعدت
فى كسرها
حبه
روج
او حته
من عطرها
محمود العياط
ديوان اعدام الملكة
جانك بالسم