قصيدة
*عوده المعتصم*
وأستحيوا نسائى ياإلهى قد سجى قلمى
ومعذره أسيدتى صراخ الذل فى صمتى
وأرتعد ت تبا كى طفلها المسلوب هل يبكى
وأرتسمت فلول القهر فى عينيك ياأختى
وصرختكم سمعناها شظايا أججت سمعى
كلامى ضاع فى الماساه صرختكم شجى عمرى
ويا أختى فلن نبكى وغى حطين فى أذنى
سيإ تى جيش معتصمى غبار الخيل فى أنفى
ميراس يهودى فى أرضى وفى جسدى
كما زعموا فإ نزعوا قلبى من صدرى
محمود العياط
من
ديوان
الحديث مع النفس البشرية